Radarapparaten werken binnen verschillende frequentie- en golfbereiken, die verschillende fysische eigenschappen hebben en elk specifieke toepassingsgebieden kennen.
Binnen het frequentiebereik van een paar honderd megahertz (MHz) hebben radarsystemen een groot detectiebereik en een goede penetratie van obstakels. Radars voor luchtsurveillance en luchtverdediging werken bijvoorbeeld in de VHF-band (30 t/m 300 MHz). Moderne luchtsurveillanceradars met een groot detectiebereik werken zelfs in het frequentiebereik tot twee gigahertz (GHz). De C-band (4 t/m 8 GHz) wordt gebruikt als weerradar en voor de bewaking van het zeeoppervlak. Radiogolven in de X-band (8 t/m 12 GHz) bieden een hoge resolutie en kunnen dunne wanden penetreren. Daardoor zijn ze geschikt voor precisietoepassingen en eenvoudige industriële toepassingen.
Naarmate de transmissiefrequentie toeneemt, neemt het detectiebereik af vanwege demping in de atmosfeer, terwijl een hogere bereikresolutie mogelijk wordt. De surveillanceradar van luchthavens werkt bijvoorbeeld in de K-band (18 t/m 27 GHz) en kan al de contouren van vliegtuigen en voertuigen detecteren. Radars in de V-band (60 GHz) en hoger hebben slechts een detectiebereik van enkele tientallen meters, maar hun resolutie is aanzienlijk beter. Net als radars in de W-band zijn MIMO-radars (Multiple-Input Multiple-Output: meerdere ingangen en meerdere uitgangen) over het algemeen beeldradars, d.w.z. 3D-radarsystemen met meerdere zend- en ontvangstantennes. Ze worden daarom gebruikt voor complexere taken zoals omgevingsbewaking en objectdetectie. Radars in de W-band (75 t/m 77 GHz) worden veel toegepast in de automobielsector, bijvoorbeeld voor parkeerhulp, remassistentie en automatische ongevallenpreventiesystemen. Er is ook een frequentiebereik rond de 80 GHz in de W-band, dat wordt gebruikt voor complexere taken met een hoge resolutie voor niveaumeting in gesloten containers of tanks. De N-band (122 GHz) daarentegen geniet de voorkeur voor meettechnologie: radarmodules in dit frequentiebereik kunnen droge, niet-geleidende materialen goed penetreren en worden bijvoorbeeld toegepast als lichaamsscanners of voor het scannen van verpakte objecten.