1. Ocena i redukcja ryzyka

Zagrożenie, jakie stwarzają dla użytkowników urządzenia objęte wymogami dyrektywy maszynowej, wynikają głównie z mechanicznego ruchu części. Najbardziej widoczne przykłady takich zagrożeń wiążą się z użyciem robotów w środowisku pracy. Roboty są zaprogramowane do wykonywania określonych ruchów i zwykle robią to na tyle bezwzględnie i energicznie, że stojący w pobliżu pracownik może odnieść obrażenia. W związku z tym stosuje się głównie mechaniczne sposoby zmniejszania zagrożenia, takie jak bariery. Gdy zachodzi konieczność interakcji z robotami, stosuje się zabezpieczenia elektroniczne w rodzaju kurtyn świetlnych, które zatrzymują ruch robotów, jeżeli pracownicy znajdą się w strefie niebezpiecznej w nieodpowiednim momencie. Przeznaczone do takich zastosowań urządzenia z oferty Pepperl+Fuchs w większości nie mają ruchomych części, ale stanowią część pętli zabezpieczającej, której zadaniem jest ograniczenie ruchu maszyny.

Podstawową różnicą w stosunku do maszyn podlegających normom SIL jest ocena ryzyka, na którą w przypadku dyrektywy maszynowej 2006/42/WE kładzie się o wiele większy nacisk i która została opisana w o wiele bardziej wyczerpujący sposób. Maszyny i instalacje mogą stanowić zagrożenie dla osób, urządzeń i środowiska w całym cyklu eksploatacji. Problemem jest rozpoznanie wszystkich zagrożeń, aby żadne nie zostało pominięte.

Ocena ryzyka jest procesem iteratywnym — stosuje się ją do wszystkich zagrożeń, dopóki nie pozostanie tylko niewielkie ryzyko szczątkowe (na akceptowalnym poziomie). Ocena ryzyka następuje po analizie ryzyka, a jej bardziej szczegółowy opis można zaleźć na naszych stronach poświęconych SIL.