Pomiar stosuje się do cieczy przewodzących. W momencie osiągnięcia przez ciecz poziomu elektrody pomiarowej, następuje zamknięcie obwodu prądu przemiennego pomiędzy dwiema elektrodami (lub ścianką zbiornika i elektrodą). Gwałtowny wzrost prądu powoduje wygenerowanie sygnału przełączającego.
Kwasy, ługi i roztwory zawierające wodę są dobrymi przewodnikami i są bardzo dobrze wykrywane. Ciecze agresywne nie sprawiają problemu po zastosowaniu elektrod z wysokoodpornych materiałów. Ciecze palne, jak paliwa, oleje i rozpuszczalniki są nieprzewodzące i nie mogą być wykrywane przy pomocy tej metody.
Na kontrolowanym poziomie, ponad powierzchnią przewodzącej cieczy, montuje się dwie elektrody. Kiedy poziom medium podniesie się i obie elektrody będą z nim miały kontakt, zostaje zamknięty obwód przekaźnika i aktywowany jest sygnał przełączający.
Minimalna przewodność medium musi wynosić 10 µS/cm. Warunek ten spełniają praktycznie wszystkie przewodzące ciecze, jak woda, kwasy i ługi, z wyjątkiem czystych rozpuszczalników.
Do określania kilku poziomów, stosuje się sygnalizatory wieloelektrodowe. W celu uniknięcia w cieczy efektu elektrolizy, stosuje się prąd przemienny bez składowej stałej. Jest on wytwarzany przez moduł do sond przewodnościowych lub konwerter.
Metoda ta może być również stosowana do wykrywania poziomów faz. Szczególnie w separatorach paliw i olejów, można bardzo łatwo wykryć granicę pomiędzy wodą a nieprzewodzącym medium.