Technologische grondbeginselen

IO-Link-communicatie vindt plaats via een drie- of vierdraadse, onafgeschermde standaardkabel die een maximale verbinding van 20 meter tussen het IO-Link-apparaat en de IO-Link-master tot stand brengt. De IO-Link-master bevindt zich ofwel in de besturingskast, ofwel op de fabrieksvloer. Van daaruit, brengt hij de verbinding, of communicatie, tussen IO-Link-apparatuur en het automatiseringssysteem tot stand. Een master kan over verschillende IO-Link-kanalen, of poorten, beschikken, waarbij elke poort kan worden gebruikt om zich met één IO-Link-apparaat tegelijk te verbinden. Apparaten omvatten o.a. sensoren, actuators of RFID lees-/schrijfkoppen. Dit betekent dat IO-Link geenbussysteem is, maar een punt-tot-punt-verbinding. In de zogenaamde SIO-modus, waarbij SIO voor “standard input & output” staat, verstuurt de sensor zijn detectiestatus als 0V- en 24V-signaal. Zodra IO-Link-communicatie aan deze masterpoort geactiveerd wordt, neemt de master contact op met het veldapparaat en brengt hij de IO-Link-communicatie tot stand. Master en veldapparaat communiceren dan met elkaar via de C/Q-signaalkabel op basis van een gecodeerde reeks signaalstatussen (“coded switching”).

Een IO-Link-master beschikt normaal over verschillende poorten. De instellingen van elk van deze poorten worden op individuele wijze geconfigureerd. Dit gebeurt gewoonlijk met behulp van een poortconfiguratietool dat afgestemd is op een specifiek type van master of met een engineeringtool voor een specifiek besturingssysteem. Instellingen voor de volgende functies zijn beschikbaar:

• Poortmodus (IO-Link, digitale ingang, digitale uitgang, gedeactiveerd)
• Cyclustijd (“free running” (zo snel mogelijk), vastgelegde cycli)
• Verwacht veldapparaat (fabrikant- en apparaat-ID)
• Validering (geen validering, controle van overeenstemming tussen aangesloten apparaat en verwacht apparaat)
• Gegevensopslag (gedeactiveerd, “restore only”, “back-up & restore”)

Gegevens over de actuele status van elke poort kunnen tijdens de bedrijfsvoering worden opgevraagd. Naast de actuele communicatiestatus en ID’s van de aangesloten apparatuur, omvat dit ook informatie over de validiteit van de overgedragen procesgegevens en alle diagnostische events.